ترکیبی است از سنگدانه ، سیمان ، آب و اندکی شعور . می توان به جرأت گفت که پرکاربردترین مصالح عصر حاضر در جهان می باشد که ویژگی اصلی آن در دسترس بودن و ارزان بودن مواد اولیه تشکیل دهنده آن است .
ترکیبات آن :
اجزای اصلی تشکیل دهنده آن ، سنگدانه ، سیمان ، آب قابل شرب و افزودنی است که شرح آن در ذیل به تفصیل آمده است .
بتن
سنگدانه :
که بیش از 75% حجم آن را به خود اختصاص می دهند و از این رو کیفیت این سنگدانه ها در کیفیتش نقش به سزایی ایفا می کند ، به سنگدانه های بزرگتر از 4.75 میلی متر (الک شماره 4) سنگدانه درشت یا شن می گویند و سنگدانه های ریزتر از 4.75 میلی متر را سنگدانه ریز یا ماسه می نامند ، سنگدانه های طبیعی معمولا به خاطر هوازدگی یا فرسایش بوجود می آیند و سنگدانه های مصنوعی از طریق خرد کردن سنگ های بزرگتر مادر .
سیمان :
سیمان ماده ای است که بعد از واکنش با آب توانایی چسباندن مصالح مختلف به هم را دارد ، سیمان از ترکیب مصالح آهکی ، رس و اکسید های معدنی در پروسه ای چند مرحله ای و در دمای 1400 تا 1560 درجه سانتیگراد تولید می شود ، که کیفیت آن بسیار تعیین کننده است ، یکی از معروف ترین سیمان های در جهان سیمان پرتلند است که نوع های مختلفی دارد و برای تولید انواع آن مناسب است ، در بین سیمان های پرتلند ، سیمان تیپ 2 بیشترین مصرف را دارد سیمانی اصلاح شده است .
آب :
بهترین آب جهت تولید بتون استاندارد آب آشامیدنی است ، اگر آب آشامیدنی در دسترس نباشد باید آب مصرفی مورد آزمایش قرار بگیرد و مطابق با استانداردهای زیر باشند : استاندارد ملی ایران شماره 1- 12284: سال 1388، - قسمت 1- راهنمای نگارش مشخصات فنی استاندارد ملی ایران شماره 2- 12248: 1388، - قسمت 2- مشخصات مواد تشکیل دهنده- تولید
افزودنی ها :
افزودنی ها بسته به کاربرد و طرح اختلاط بسیار گسترده هستند مانند , روان کننده ها یا کاهنده های آب ، دیرگیر کننده ها و زودگیر کننده ها ، چسب ، مواد هوازا ، ضد یخ ، آب بند کننده ها ، الیاف و فیلر ها یا پرکننده ها و ...